Het kan spannend zijn om een garantstelling te overwegen, vooral als je te maken hebt met financiële verplichtingen zoals huur. Een garantstelling is een juridische verbintenis waarbij een derde partij, vaak een ouder of werkgever, garant staat voor de schuldenaar. Dit kan handig zijn voor zowel de huurder als de verhuurder.
In dit artikel ontdek je hoe een garantstelling eruitziet.
Een garantstelling is een juridische overeenkomst waarbij de garantsteller belooft de betaling van een schuld over te nemen als de schuldenaar dit zelf niet kan. Dit biedt extra zekerheid aan de schuldeiser. Stel, je zoon wil een appartement huren maar heeft geen vast inkomen. Jij kunt dan als ouder garant staan voor de huur. Als je zoon niet betaalt, neem jij de betalingsverplichting over.
In een garantstelling komen de volgende partijen voor:
Met een garantstelling ga je een serieuze verbintenis aan. Je moet goed nadenken voordat je ondertekent, omdat jij verantwoordelijk wordt als de schuldenaar niet betaalt.
Er zijn verschillende situaties waarin een garantstelling nodig kan zijn. Een van de meest voorkomende gevallen is wanneer je een woning huurt en de verhuurder extra zekerheid nodig heeft. Als jonge huurder heb je misschien nog geen vast inkomen of een kredietgeschiedenis. Een ouder kan dan als garantsteller optreden. Bij het huren van een woning fungeert de garantstelling als een verbintenis waarbij de garantsteller instemt om de huur te betalen als de huurder dat niet kan.
Een garantstelling kan ook nodig zijn wanneer iemand een lening wil aangaan. Als de financiële instelling twijfels heeft over de terugbetalingscapaciteit van de lener, kan een garantsteller gevraagd worden. Dit biedt meer zekerheid voor de schuldeiser.
Verder kan er bij de aanvraag van een Schengenvisum een garantstelling vereist zijn. Als je bezoek krijgt van iemand uit het buitenland en die persoon niet kan aantonen dat hij of zij beschikt over minimaal € 55 per dag, dan kan jij garant staan.
Het is essentieel om de garantsteller duidelijk te identificeren. Vermeld jouw volledige naam, adres, telefoonnummer en e-mailadres bovenaan het document. Zo kan je indien mogelijk onmiddellijk gecontacteerd worden.
Het is belangrijk om de datum waarop je de garantstelling opstelt te vermelden. Plaats deze rechtsboven in het document, net onder jouw adresgegevens.
Vermeld de naam en het adres van de persoon of instantie waarvoor je garant staat. Zo weet de ontvanger duidelijk waarvoor het document bedoeld is.
Start met een formele aanhef, zoals "Geachte heer/mevrouw". Gebruik de naam van de ontvanger als je deze kent.
Leg in een duidelijke paragraaf uit waarvoor je garant staat: huurkosten, een visumaanvraag of een andere reden. Specificeer de relatie tussen jou en de persoon waarvoor je garant staat.
Omschrijf onder welke voorwaarden je garant staat. Wees hierbij specifiek en vermeld zaken zoals de duur van de garantstelling, het maximale bedrag of onder welke omstandigheden je verantwoordelijk bent.
Eindig het document met jouw handtekening. Laat ruimte voor een fysieke handtekening en typ ook jouw naam en functie als dat van toepassing is.
Voeg indien nodig kopieën van documenten toe, zoals een werkgeversverklaring, een inkomensbewijs of andere relevante bewijsstukken. Dit versterkt jouw garantstelling.
Zorg ervoor dat je een kopie van de garantstelling bewaart voor jouw eigen administratie. Dit kan digitaal of fysiek zijn, maar zorg dat deze vlot toegankelijk is.
Een garantstelling kan worden geschreven door een familielid, een werkgever of een derde partij die financieel verantwoordelijk wil zijn. Het is belangrijk dat de garantsteller over voldoende inkomen en middelen beschikt om de verplichtingen na te komen. Als bijvoorbeeld ouders ervoor kiezen om garant te staan voor de huur van hun kind, moeten zij aantonen dat ze in staat zijn de huur te betalen als het kind dat niet kan.
Een garantstelling dient duidelijk te vermelden wie de garantsteller en de begunstigde zijn, alsook de specifieke verplichtingen en voorwaarden. Ook de duur van de garantstelling, specifieke betalingsverplichtingen en bepalingen voor het niet-naleven moeten worden opgenomen in de garantstelling. Een goede structuur zorgt ervoor dat alle partijen hun rechten en verantwoordelijkheden begrijpen en voorkomt juridische geschillen.
Een eenvoudige garantstelling is een schriftelijke belofte van de garantsteller om specifieke schulden of verplichtingen van een schuldenaar af te lossen mocht deze niet in staat zijn om te betalen. Het biedt de crediteur extra zekerheid. Meestal wordt deze vorm van garantie gebruikt bij huurcontracten waarbij de garantsteller instaat voor het betalen van de huur als de huurder dat niet zelf kan.
Een garantie is een bredere term die kan verwijzen naar elke vorm van belofte of zekerheid. Een borg heeft echter specifiek betrekking op financiële verplichtingen. Bij een borg (ook bekend als een bankgarantie) stemt een derde partij, vaak een bank, ermee in om een schuldeiser te betalen als de debiteur in gebreke blijft. Dit biedt een hogere mate van zekerheid en wordt vaak gebruikt in een commerciële setting.
Een brief voor een bankgarantie moet specifieke informatie bevatten, zoals de naam en het adres van de begunstigde, het gegarandeerde bedrag en de voorwaarden waaronder de garantie van toepassing is. Het is cruciaal om duidelijke taal te gebruiken, zodat de verplichtingen van de bank en de omstandigheden waarin de garantie wordt geactiveerd duidelijk zijn. Dit helpt om misverstanden en juridische geschillen te voorkomen.
