Euthanasieverklaring voorbeeld
Een euthanasieverklaring is een belangrijk document waarin je aangeeft onder welke omstandigheden je euthanasie wenst. Het kan lastig zijn om zo'n verklaring op te stellen, maar je kunt er jouw wensen duidelijk mee vastleggen.
In dit artikel bekijken we voorbeelden en richtlijnen voor het opstellen van een bindende euthanasieverklaring.
Wat is een euthanasieverklaring?
Een euthanasieverklaring is een belangrijk document waarin je vastlegt dat je euthanasie wilt wanneer je ondraaglijk en uitzichtloos zou komen te lijden. Het geeft aan in welke gevallen een arts mag overgaan tot een vrijwillig levenseinde. Dit document is cruciaal om jouw wensen juridisch duidelijk te maken.
Naast de euthanasieverklaring geeft ook de wilsverklaring controle over je laatste levensfase. Dit is breder, aangezien je hierin vastlegt welke medische behandelingen je al dan niet wenst te ondergaan, zoals het weigeren van reanimatie als je hart stopt. Aan de hand van een schriftelijke wilsverklaring kunnen artsen bepalen wat jouw wensen zijn als je zelf niet meer kunt communiceren. Zo weten zowel jouw geliefden als zorgverleners precies wat je verwachtingen zijn.
Het is van groot belang dat je euthanasieverklaring en wilsverklaring duidelijk en gedetailleerd zijn. Dit maakt het voor artsen eenvoudiger om je wensen te volgen. Je kunt zulke verklaringen zelf opstellen of laten opstellen met de hulp van een deskundige. Weeg goed af wat je wilt opnemen in je verklaring. Denk aan specifieke medische wensen en situaties waarbij euthanasie een optie is. Door je wensen schriftelijk vast te leggen, zorg je voor rust en duidelijkheid in de toekomst.
Overleg bij het opstellen van een euthanasieverklaring zeker met je huisarts. Is jouw medische situatie complex, dan kan ook een gesprek met andere medische professionals nuttig zijn. Het is belangrijk om regelmatig je wensen te bespreken en de verklaring bij te werken als je gedachten of gevoelens over euthanasie vragen veranderen. Je zorgteam kan je helpen om dit document actueel te houden.
Wanneer heb je een euthanasieverklaring nodig?
Een euthanasieverklaring kan essentieel zijn wanneer je zeker wilt weten dat jouw wensen gerespecteerd zullen worden, ook wanneer je die niet langer zelf kenbaar kunt maken. Het kan bijvoorbeeld belangrijk zijn om zo’n verklaring op te stellen als je een ernstige en onomkeerbare ziekte hebt die ondraaglijk lijden veroorzaakt.
Denk ook aan situaties waarin je niet meer in staat bent om jouw wensen te uiten. Hierbij kan een schriftelijk euthanasieverzoek cruciaal zijn om jouw wil door te geven aan jouw familieleden, zorgverleners en huisarts.
Wil je jouw dokter en andere zorgverleners een juridische basis bieden om te handelen volgens jouw wensen in delicate omstandigheden? Dan is een euthanasieverklaring een duidelijke leidraad.
Sowieso is dit document een steun en richtlijn, zowel voor jou als voor de naasten die jou bijstaan in moeilijke tijden.
Hoe stel je een euthanasieverklaring op?
Het opstellen van een euthanasieverklaring is een belangrijke stap. Hierin leg je immers schriftelijk vast onder welke omstandigheden je euthanasie wenst. Het is dan ook essentieel dat je dit gedetailleerd en duidelijk omschrijft. De volgende stappen zorgen ervoor dat je hierbij niets over het hoofd ziet.
1. Persoonlijke gegevens
Begin met het vermelden van jouw persoonsgegevens. Dit omvat jouw naam, adres en geboortedatum. Zorg ervoor dat deze informatie accuraat is.
2. Behandelverbod en voorkeuren
Beschrijf welke medische behandelingen je al dan niet wenst te ondergaan. Wil je bijvoorbeeld geen reanimatie, geef dan duidelijk aan wat jouw wensen zijn.
3. Specifieke situaties
Omschrijf de omstandigheden waaronder je euthanasie overweegt. Denk aan ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Wees zo specifiek mogelijk, zodat er geen misverstanden ontstaan.
4. Volmacht en getuigenissen
Overweeg om een gevolmachtigde aan te stellen die in geval van twijfel jouw wensen kan bevestigen. Dit kan een vertrouwenspersoon zijn die je verklaring ondersteunt.
5. Ondertekening
Onderteken de verklaring met je eigen handtekening. Dit maakt het document rechtsgeldig en geeft de zorgverleners het vertrouwen dat het jouw persoonlijke wens is.
6. Regelmatige herziening
Bekijk je verklaring met regelmaat. Je omstandigheden kunnen veranderen, en het is belangrijk dat je verklaring altijd actueel is.
Veelgestelde vragen
Wat is het verschil tussen actieve en passieve euthanasie?
Actieve euthanasie houdt in dat een arts op verzoek van de patiënt een behandeling toepast om het leven te beëindigen, vaak door middel van een dodelijk middel. Bij passieve euthanasie stopt men met levensverlengende behandelingen, zoals het geven van medicijnen of voeding, zodat de patiënt natuurlijk komt te overlijden.In Nederland is actieve euthanasie onder strikte voorwaarden legaal, terwijl passieve euthanasie vaak als een medische beslissing wordt gezien, waarbij men afziet van verder behandelen.
Kan een euthanasieverklaring worden ingetrokken?
Ja, een euthanasieverklaring kan op elk moment worden ingetrokken of gewijzigd. Het is een persoonlijk document dat alleen jij kan veranderen. Het is belangrijk om te zorgen dat wijzigingen duidelijk worden gecommuniceerd naar je arts, familieleden en eventuele vertegenwoordigers. Het is raadzaam om schriftelijke wijzigingen ook te documenteren en te delen, zodat er geen verwarring ontstaat over jouw wensen. Regelmatige herziening van dit document wordt aangeraden.
Waar is euthanasie legaal?
Euthanasie is legaal in een beperkt aantal landen, waaronder Nederland, België, Luxemburg en Canada. In deze landen bestaan er strikte wetten en richtlijnen die bepalen wanneer en hoe euthanasie kan worden uitgevoerd. In Nederland moeten artsen bijvoorbeeld zorgvuldigheidseisen volgen, waaronder het vaststellen van ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Aangezien euthanasie buiten deze landen juridische complicaties opleveren, is het essentieel om de wetgeving van het betreffende land te kennen.
Welke richtlijnen voor euthanasie gelden in Nederland?
In Nederland zijn er speciale richtlijnen die artsen moeten volgen als het gaat om euthanasie. Deze richtlijnen omvatten onder andere het vaststellen van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, en het verkrijgen van een vrijwillige en weloverwogen schriftelijke wilsverklaring. Ook moeten artsen een tweede arts raadplegen. De richtlijnen zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat de artsen zorgvuldig en ethisch handelen. Ook waarborgen ze dat de wensen van de patiënt centraal staan in het proces.
