Het opstellen van een euthanasieverklaring kan een belangrijk en emotioneel proces zijn. Het gaat hier immers om een document waarin je aangeeft dat je onder bepaalde omstandigheden euthanasie wilt laten uitvoeren. Een euthanasieverklaring kan helpen om jouw wensen helder te communiceren met artsen en naasten.
In dit artikel bespreken we een voorbeeld van een euthanasieverklaring en wat er bij het opstellen komt kijken.
Een euthanasieverklaring is een schriftelijk document waarin je vastlegt dat je euthanasie wilt in gevallen van ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Je dient te beschrijven in welke specifieke situaties je wilt dat een arts levensbeëindigende middelen toedient. Je kunt bijvoorbeeld aangeven dat je euthanasie wilt als je in een coma raakt zonder kans op herstel, of bij ernstige, onomkeerbare lichamelijke of geestelijke aftakeling. De verklaring moet voldoen aan de wet en door jou eigenhandig ondertekend zijn.
Door deze punten in je verklaring op te nemen, zorg je dat deze geldig en duidelijk is.
Het spreekt vanzelf dat dit document van cruciaal belang is omdat het je arts duidelijk maakt wat je wensen zijn. Een euthanasieverklaring dient dan ook toegevoegd te worden aan je medisch dossier, zodat zorgverleners op de hoogte zijn van je wensen. Het document helpt de arts om jouw wensen te respecteren en zorgt ervoor dat jij de regie houdt over je eigen levenseinde.
Een goed opgestelde euthanasieverklaring biedt jou en je naasten duidelijkheid en voorkomt onnodige onzekerheid. Het is aan te raden om je wensen en de verklaring altijd eerst te bespreken met je behandelend arts.
Je kunt je euthanasieverklaring altijd herroepen of aanpassen. Artsen raden aan om de verklaring jaarlijks te herzien, zodat je wensen altijd up-to-date zijn. Het is belangrijk om je behandelende artsen en vertegenwoordiger te informeren over een wijziging, zodat ze op de hoogte zijn van je actuele wensen. Vergeet ook niet om de ingetrokken euthanasieverklaring te laten verwijderen uit je medisch dossier.
Een euthanasieverklaring is van belang wanneer je wilt vastleggen dat je onder specifieke omstandigheden hulp wenst bij het sterven.
Dit document is vooral nodig in de volgende situaties:
Het is belangrijk dat je verklaring specifiek genoeg is, zodat artsen precies weten wat je wensen zijn. Zo zorg je ervoor dat je onder de gewenste omstandigheden de juiste hulp krijgt.
Het opstellen van een euthanasieverklaring kan ingewikkeld lijken, maar met de juiste stappen wordt het eenvoudiger. Hieronder vind je stap voor stap hoe je dit kan doen.
Begin met een korte inleiding. Leg uit waarom je een euthanasieverklaring wilt opstellen. Dit kan gaan om persoonlijke overwegingen en waarom je het belangrijk vindt dat je wensen duidelijk zijn voor de dokter en je naasten.
Leg duidelijk uit onder welke omstandigheden je euthanasie wilt overwegen. Vermeld wat voor jou ondraaglijk en uitzichtloos lijden betekent. Dit is cruciaal omdat je arts je verzoek alleen kan overwegen als aan deze voorwaarden is voldaan.
Maak duidelijk welke behandelingen je wel of niet wilt. Een behandelverbod kan bijvoorbeeld betrekking hebben op reanimatie of bepaalde levensverlengende behandelingen. Dit garandeert dat jouw wensen gevolgd dienen te worden wanneer je zelf niet in staat bent om te beslissen.
Kies een vertegenwoordiger die namens jou kan handelen als je dat zelf niet meer kunt. Deze persoon moet je vertrouweling zijn en volledig op de hoogte zijn van je wensen en medische geschiedenis. Vermeld duidelijk de naam en contactgegevens van deze vertegenwoordiger.
Zorg ervoor dat je verklaring voorzien is van je handtekening en datum van ondertekenen. Dit maakt het document officieel en toont aan wanneer je laatste wensen zijn vastgelegd. Eventueel kun je het document ook laten ondertekenen door je vertegenwoordiger, voor extra rechtsgeldigheid.
Bespreek je euthanasieverklaring met je behandelend arts. Het document moet sowieso worden toegevoegd aan je medische dossier en je arts dient je wensen te begrijpen zodat deze indien nodig kunnen worden ingewilligd.
Actieve euthanasie houdt in dat een arts op verzoek van de patiënt een dodelijk middel toedient. Bij passieve euthanasie worden levensverlengende behandelingen, zoals beademing of voeding, stopgezet. Beide vormen vereisen zorgvuldigheidseisen en juridische toestemming.
Bij euthanasie voert de arts de levensbeëindiging uit. Bij hulp bij zelfdoding geeft de arts de patiënt de middelen om zelf het leven te beëindigen. Beide procedures moeten voldoen aan strikte wettelijke eisen en vereisen de betrokkenheid van medische professionals.
Minderjarigen kunnen onder strikte voorwaarden een euthanasieverzoek doen. Kinderen vanaf 12 jaar kunnen, mits zij wilsbekwaam zijn en toestemming hebben van hun wettelijke vertegenwoordigers, een verzoek indienen. De arts beoordeelt dan de medische situatie en de uitzichtloosheid van het lijden.
Niet-reanimatie betekent dat je aangeeft dat je niet gereanimeerd wilt worden als je hart of ademhaling stilvalt. Dit wordt vastgelegd in een verklaring niet-reanimeren (DNR - Do Not Resusciate) en wordt gezien als passieve euthanasie. Informeer je dokter en naasten hierover, zodat zij je wens kunnen respecteren en inwilligen.
De geldigheid van een euthanasieverklaring varieert per land. Niet alle landen erkennen deze documenten. Informeer bij het gemeentebestuur of de FOD Volksgezondheid van het betreffende land naar hun regelgeving omtrent euthanasie.
