Alles wat je moet weten over huisbewaring

Het kan een hele uitdaging zijn om een betrouwbare oplossing te vinden bij tijdelijke verhuizing. Huisbewaring biedt hier een praktische uitkomst voor mensen die hun woning niet willen opgeven tijdens hun afwezigheid. Of je nu reist voor werk, studie of een langere vakantie, met deze regeling blijft je huis in goede handen.

In dit artikel leggen we uit in welke situaties tijdelijke huisbewaring een slimme oplossing is. We bespreken tevens de voorwaarden en kijken hoelang je een woning in tijdelijke bewaring kunt geven.

Wat is tijdelijke huisbewaring?

Tijdelijke bewaring stelt huurders in staat hun woning voor een bepaalde periode door iemand anders te laten gebruiken. Dit kan handig zijn wanneer iemand voor zijn/haar werk of studie naar het buitenland of een andere regio vertrekt. De huurder behoudt de hoofdverantwoordelijkheid voor het betalen van de huur en het onderhouden van de woning.

Tijdelijke huisbewaring is handig in de volgende situaties:

• Rondreizen: bijvoorbeeld een wereldreis van enkele maanden
• Werk of studie: tijdelijk werk in het buitenland of een uitwisselingsprogramma
• Op proef samenwonen: bij de partner intrekken om het samenwonen uit te proberen

Bij tijdelijke huisbewaring moet je rekening houden met de volgende zaken:

1. Toestemming van de verhuurder: Het is cruciaal om eerst toestemming te vragen aan de verhuurder om problemen te vermijden.
2. Verantwoordelijkheid: De oorspronkelijke huurder blijft verantwoordelijk voor zaken als huurbetaling en woningonderhoud, ook al is hij of zij tijdelijk afwezig.
3. Duur van de huisbewaring: De overeenkomst geldt voor een specifieke periode die duidelijk vastgelegd is.

Een duidelijke overeenkomst tussen alle betrokken partijen is essentieel om misverstanden te voorkomen. Overweeg juridische begeleiding bij het opstellen van een tijdelijke huisbewaringsovereenkomst.

Wanneer kiezen voor tijdelijke huisbewaring?

In sommige situaties kan tijdelijke huisbewaring uitkomst bieden. Het kan een praktische oplossing zijn wanneer iemand voor langere tijd afwezig is uit zijn woning, doordat hij bijvoorbeeld gaat reizen, elders werkt of studeert, zorg verleent, een gevangenisstraf uitzit of samenwonen wil uitproberen.

1. Langdurige reizen

Wanneer iemand een lange reis maakt, biedt huisbewaring de mogelijkheid om de woning onder te verhuren zonder definitief afscheid te moeten nemen. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn voor mensen met een koopwoning die niet willen verkopen of voor huurders die hun huurcontract niet willen beëindigen. Het idee is dat de woning gedurende de periode van afwezigheid wordt bewoond door een betrouwbare onderhuurder die de tijdelijkheid van de situatie begrijpt.

Voor veel huiseigenaren betekent dit dat hun huis geen risico loopt op leegstand en dat eventuele schade aan de woning kan worden voorkomen. Daarnaast bespaart het ook kosten, zoals hypotheeklasten of huur, die je anders zelf zou moeten blijven betalen. Het is een manier om met een gerust hart op pad te gaan, in de wetenschap dat er goed voor de woning gezorgd wordt.

2. Tijdelijke werk- of studieopdrachten elders

Soms leiden werk- of studieopdrachten ertoe dat iemand tijdelijk naar een andere stad of zelfs een ander land moet verhuizen. Huisbewaring kan hier een oplossing zijn, omdat het de mogelijkheid biedt om de woning tijdelijk te verhuren. Dit betekent dat men de banden met de huidige woonplek niet hoeft te verbreken, wat de terugkeer makkelijker maakt.

Ook voor werkgevers of opleidingsinstituten kan huisbewaring een aantrekkelijke optie zijn, omdat hun werknemers of studenten niet vastzitten aan lange huurcontracten. Het maakt deze tijdelijke overplaatsing minder stressvol en garandeert dat men bij thuiskomst terechtkan op een vertrouwde plek. Het voorkomt ook dubbele lasten die kunnen ontstaan als dubbele huisvesting nodig is bij een dergelijke opdracht.

3. Medische verblijven of mantelzorg

Indien iemand tijdelijk elders woont vanwege medische redenen of omdat hij/zij mantelzorg verleent of ontvangt, kan huisbewaring de kosten helpen drukken. In deze situatie kan de woning worden gebruikt door iemand anders, waardoor eventuele woonlasten verlicht worden en er zekerheid is dat het huis goed wordt onderhouden.

Mantelzorg is vaak intensief en vereist soms snelle oplossingen. Door de woning tijdelijk te verhuren, kan de zorgverlener makkelijker bij de zorgbehoevende in de buurt blijven (of omgekeerd) zonder de financiële druk van dubbele lasten. Bovendien biedt het een huiselijke thuis voor zowel zorgverlener als zorgontvanger.

4. Gevangenisstraf

Wanneer iemand in de gevangenis verblijft, kan het wenselijk zijn dat de woning beschikbaar is na het uitzitten van de straf. Dit is mogelijk met tijdelijke huisbewaring, waarbij de woning legaal wordt onderverhuurd. Verder kan huisbewaring de financiële last van huur of hypotheek verlichten gedurende de afwezigheid.

Het behoud van een eigen woning tijdens een detentieperiode kan bijdragen aan een succesvolle re-integratie in de samenleving na vrijlating. Het voorkomt eveneens dat de ex-gedetineerde woningzoekende wordt op het moment van vrijlating en biedt zo een beter perspectief op een soepele overgang naar het dagelijks leven.

5. Samenwonen op proef

Wanneer mensen besluiten om op proef samen te wonen, kan tijdelijke huisbewaring een goede optie zijn. Het biedt de mogelijkheid om een woning te verhuren zonder deze definitief op te geven, waardoor terugkeren eenvoudig en zonder logistieke problemen kan. 

Dit biedt vooral flexibiliteit aan wie wil samenwonen op proef, maar over een koop- of huurwoning beschikt. Het voorkomt dat je veel zaken moet vastleggen nog voordat beide partijen zeker zijn van de samenlevingsarrangementen. Dankzij een tijdelijke huisbewaring hoeft de oorspronkelijke woning niet direct verkocht of opgezegd te worden bij eventuele twijfels over deze relationele stap.

Voorwaarden voor tijdelijke huisbewaring

Bij tijdelijke huisbewaring kun je jouw woning voor een bepaalde periode laten bewonen door iemand anders. Dit kan handig zijn als je bijvoorbeeld tijdelijk naar het buitenland gaat.  Een belangrijke voorwaarde voor tijdelijke huisbewaring is dat je de toestemming van de verhuurder of vereniging van eigenaren hebt. Zonder deze toestemming is huisbewaring immers niet mogelijk. 

Voor huurwoningen gelden vaak specifieke eisen. Rochdale vereist bijvoorbeeld dat de huurder een goede reden heeft voor afwezigheid en vraagt een bewijs van terugkeer. Ook moeten zowel de huurder als de huisbewaarder meestal ingeschreven staan op hetzelfde adres.

Bij een koopwoning kunnen de regels afwijken. Eigenaren moeten vaak goedkeuring vragen aan de vereniging van eigenaren als hun woning onderdeel is van een appartementencomplex. Controleer dus altijd of je aan alle regels voldoet voordat je huisbewaring regelt.

Er zijn ook vaak eisen rondom de minimale en maximale duur van huisbewaring. De Alliantie stelt bijvoorbeeld dat je minimaal drie maanden afwezig moet zijn. Het is dan ook belangrijk om alle termijnen goed in de gaten te houden.

Studenten kunnen soms van aparte regelingen profiteren. Bij organisaties zoals Lieven de Key moeten zowel de aanvrager als de huisbewaarder ingeschreven staan als voltijds student. Dit kan extra voordelen of beperkingen met zich meebrengen.

Het is dus cruciaal om alle voorwaarden en regels nauwkeurig na te gaan voordat je huisbewaring aanvraagt. Dit voorkomt misverstanden en zorgt ervoor dat alles soepel verloopt.

Wat is de gebruikelijke looptijd voor tijdelijke huisbewaring?

De duur van tijdelijke huisbewaring verschilt naargelang de situatie en de voorwaarden die verschillende organisaties hanteren. De meeste richtlijnen geven aan dat de minimale periode voor huisbewaring doorgaans drie maanden bedraagt. Voor sommige omstandigheden kan de minimale termijn echter zes maanden zijn, zoals bepaald door specifieke gemeenten, bijvoorbeeld Amsterdam.

Wat de maximale duur betreft, wordt er meestal een grens van één jaar gesteld. Dit betekent dat je jouw woning tot één jaar lang in bewaring kunt geven. Soms kan deze termijn met nog een jaar verlengd worden, afhankelijk van de specifieke situatie.

Hou dus zeker rekening met de volgende termijnen:

• Minimale duur: 3 tot 6 maanden
• Maximale duur: 1 jaar, soms verlengbaar tot 2 jaar

Het is essentieel om bij het overwegen van huisbewaring de specifieke regels en voorwaarden van de lokale gemeente of woningcorporatie te controleren. Deze verschillen immers per locatie. Wie zijn of haar woning tijdelijk aan iemand anders wil overlaten, dient dus te weten wat wettelijk toegestaan is. 

Wat is het verschil tussen tijdelijke huisbewaring en een diplomatenclausule?

Zowel de tijdelijke huisbewaring als de diplomatenclausule zijn juridische regelingen die tijdelijk verhuur van een woonruimte mogelijk maken, maar ze hebben verschillende toepassingen en kenmerken.

Tijdelijke huisbewaring houdt in dat iemand de woning tijdelijk beheert terwijl de eigenaar afwezig is. Dit kan handig zijn wanneer de eigenaar tijdelijk moet verhuizen door bijvoorbeeld een lange vakantie of werkverplichting. De bewoner, of huisbewaarder, woont dus tijdelijk in het huis en zorgt ervoor dat het goed wordt onderhouden.

De diplomatenclausule is specifiek voor verhuursituaties waarbij de eigenaar tijdelijk verhuist, bijvoorbeeld voor werk in het buitenland, en de zekerheid wil behouden dat hij of zij weer snel kan terugkeren. Deze clausule in het huurcontract stelt de verhuurder in staat om de bewoner te vragen het huis te verlaten aan het einde van de overeengekomen verhuurperiode.

Belangrijke verschillen

Hoewel beide regelingen flexibiliteit bieden in het gebruik van de woonruimte, verschilt het doel. Tijdelijke bewaring richt zich op beheer, terwijl de diplomatenclausule verhuur met terugkeeroptie reguleert.

Wat is het verschil tussen tijdelijke huisbewaring en de Leegstandwet?

Tijdelijke huisbewaring biedt eigenaars de kans om hun woning voor een korte periode te verhuren, zonder permanente verplichtingen. Dit gebeurt vaak als ze zelf tijdelijk afwezig zijn. De huurbescherming is beperkt, omdat de verhuurder op elk moment zijn woning weer nodig kan hebben.

De Leegstandwet daarentegen is gericht op het tijdelijk verhuren van leegstaande koopwoningen of panden om langdurige leegstand te voorkomen. Hierbij is een vergunning verplicht. Het biedt minder sterke huurbescherming, maar geldt vaak voor een langere huurperiode.

Belangrijke punten

Huisbewaring biedt huiseigenaren de mogelijkheid om hun woning tijdelijk door iemand anders te laten bewonen om leegstand te voorkomen, met de voorwaarde dat de huurder na een vastgelegde periode terugkeert. 

Lokale regels en vergunningseisen kunnen variëren, dus is het belangrijk om deze vooraf te controleren. 

De duur van de huisbewaring mag niet worden overschreden om juridische problemen te voorkomen, en toestemming van de verhuurder of gemeente is vaak nodig. 

Het opstellen van een overeenkomst tussen huurder en tijdelijke bewoner kan misverstanden voorkomen en biedt extra juridische bescherming.

Veelgestelde vragen

Wat mag niet ontbreken in een contract voor tijdelijke huisbewaring?

In een contract voor tijdelijke huisbewaring mogen verschillende belangrijke zaken niet ontbreken. Allereerst moet duidelijk worden vastgelegd wie de partijen zijn (de eigenaar en de persoon die het huis tijdelijk bewaart), evenals de duur van de overeenkomst, inclusief de begin- en einddatum. Daarnaast moeten de voorwaarden voor het gebruik van het pand, zoals de afgesproken huur of vergoeding, de verantwoordelijkheden van de huurder (bijvoorbeeld onderhoud en zorg voor het pand) en de mogelijkheid van opzegging of beëindiging van het contract duidelijk worden beschreven. Het contract moet ook bepalingen bevatten over aansprakelijkheid, schade aan het pand, verzekeringen en de procedure bij eventuele conflicten. Tenslotte is het belangrijk om te vermelden of er specifieke regels of beperkingen zijn over het onderverhuren of het ontvangen van gasten.

Geldt er een opzegtermijn bij tijdelijke huisbewaring?

Of er bij tijdelijke huisbewaring een opzegtermijn geldt, hangt af van de voorwaarden die in het contract zijn vastgelegd. In de meeste gevallen is een opzegtermijn relevant als de tijdelijke huisbewaring niet volledig vastligt qua duur of als er ruimte is voor tussentijdse beëindiging van het contract. Als het contract een specifieke einddatum heeft, is het vaak niet nodig om een opzegtermijn in acht te nemen. Als er echter geen vaste einddatum is of als de overeenkomst voor een bepaalde periode kan worden opgezegd, moet er meestal een redelijke opzegtermijn worden gehanteerd (vaak tussen de 1 en 3 maanden,afhankelijk van de afspraken). Het is belangrijk dat zowel de eigenaar als de bewoner zich aan de afgesproken voorwaarden houden om juridische complicaties te voorkomen.

Kan de verhuurder tijdelijke huisbewaring weigeren?

Ja, een verhuurder kan tijdelijke huisbewaring weigeren, aangezien de beslissing om al dan niet tijdelijke huisbewaring toe te staan, meestal bij de verhuurder ligt. De verhuurder heeft het recht om te bepalen aan wie hij zijn woning verhuurt, mits dit niet in strijd is met de wet, bijvoorbeeld antidiscriminatiewetgeving. De verhuurder kan de huisbewaring weigeren als hij/zij niet tevreden is met de voorwaarden of als er andere praktische of juridische bezwaren zijn. De verhuurder moet wel rekening houden met eventuele geldende huurwetgeving. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat hij/zij verplicht is om tijdelijk onderdak te bieden onder bepaalde omstandigheden, zoals bij sociale huurwoningen of als een gerechtelijke uitspraak dat vereist.

Is tijdelijke huisbewaring hetzelfde als onderverhuren?

Tijdelijke huisbewaring en onderverhuren zijn niet hetzelfde, hoewel ze beide betrekking hebben op het tijdelijk gebruik van een woning door iemand anders dan de huurder. Bij tijdelijke huisbewaring wordt een woning tijdelijk aan iemand anders ter beschikking gesteld, vaak zonder dat deze persoon een huurcontract aangaat of betaalt. Het is een vorm van gastverblijf of bewaring, vaak met de nadruk op zorg voor het pand. Onderverhuren daarentegen houdt in dat de huurder een deel van de woning of de volledige woning doorverhuurt aan een andere persoon, vaak tegen betaling. Dit gebeurt onder de voorwaarden van het oorspronkelijke huurcontract. In het geval van onderverhuren is er doorgaans wel sprake van een formele huurrelatie tussen huurder en onderhuurder, wat in veel gevallen de toestemming van de verhuurder vereist.